श्री गणेशदत्तगुरूभ्यो नम :
श्रीरामगुरू चरित्र
॥ अध्याय 25 वा ॥
॥ श्रीगणेशाय नम : ॥ श्रीसरस्वत्यै नम : ॥ श्रीगुरूभ्यो नम : ॥ नमो जी जगपालका। अविनाशा अनंतरूपका। गुप्तरूपे राहुनी देखा। अवतारकार्य कलियुगी ॥1 ॥ जैसे कमल पंकामध्ये। मकरंद चाटती भृंगे। मलीनता न लागू देती अंगे। तैसेच आमुचे गुरू प्रपंची ॥ 2 ॥ श्रीरामचंद्राची जीवनगाथा। अनुभवीच कथिती देखा। श्रवण करिता भावपूर्णता। धन्य धन्य अवतार जगी ॥ 3 ॥ त्यांच्याच कृपाप्रसादाने। प्रतिभाशक्ति जागृत होणे। साक्षात्कार गुप्तपणे। सात्विक गुण अंगी असणे ॥ 4 ॥ श्रीकांत अत्रे नामे। अनुभव कथिती आनंदाने। गुरूमुर्तिस भक्तिने। आळविले गतजन्मी ॥ 5 ॥ त्या पूर्वसुकृतेकरून। गुरूमुर्तिस आपण होवुन। अनुग्रहीत शिष्यालागुन। या जन्मी करावे लागले ॥ 6 ॥ याचे वर्णन सविस्तर। श्रवण करा श्रोते चतुर। गुरूकृपे निरंतर। वर्णन करू सृजन हो ॥ 7 ॥ बालपणापासोनी। सांभाळीले त्रयमुर्तिनी। सुखी केले मानव जीवनी। सावध केले प्रपंची ॥ 8 ॥ गुरूरक्षणाची कथा। गुप्तरूपे स्वभक्ता। त्रयमुर्तिनी भ्रमण करिता। प्राण वाचविले बालपणी ॥ 9 ॥ गुरू गौप्यरूपे कलियुगी। अवतारकार्य करिती जगी। कृपार्थ शिष्य जीवनी। गुरूकृपे झाले हो ॥ 10 ॥ बालपणी गंडांतर । निवारती गुरू थोर। गुप्तरूपे अवनीवर। दत्तावतार ख्यात जगी ॥ 11 ॥ श्रीगुरूचरणाची भती । बोलवेना वाचे जगति । नयनी बघता दिव्यमुर्ति । कं= दाटतो श्रध्देने ॥ 12 ॥ आनंदाश्रु येती नयनी । स्पर्श पदी करद्वयानी । नतमस्तक गुरूचरणी । आनंदवृत्ति अंत:करणी ॥ 13 ॥ ह्ष्टीभावे आनंद चित्ता । ह्ष्टाह्ष्ट होता उभयता । तो आनंदबोध होता । वर्णविना शब्दे भता ॥ 14 ॥ संत दयेचे सागर । सर्व सुखाचे माहेर । भतांसाठठ्ठ निरंतर। जीव व्याकुळ तयांचा ॥ 15 ॥ गुरूभक्तिचे भुकेले। शरणांगता उध्दरीले। श्रध्दाळूंना अभय दिले। सांभाळीले दु:खितांना ॥ 16 ॥ काय वदति शिष्य । श्रीरामचंद्राचे व्यतिमत्व । श्रेष्= किती कलियुगांत । अष्टपैलुच असती ते ॥ 17 ॥ तेज किती स्वयंप्रकाशीत । कांति असे दैदिप्यमान । स्वस्तुति ना आवडे कदा । अतिरेक ना आवडे ॥ 18 ॥ संत स्वयेच चंदन । जनकल्याण नित्य झिजून । स्वकर्मे सुगंध देवून । सुखविती जन लोक ॥ 19 ॥ श्रीकांताची चरणी आस । सदैव चिंता दत्तात्रेयास । याचा कैसा वृत्तान्त । परिसावा सृजन हो ॥ 20 ॥ इंदूर ग्रामी बालपणी । पडले दोन रूळांमध्ये । पाच मिनिटांच्या अवधीने । गाडी आली रूळांवरी ॥ 21 ॥ गुप्तरूपे धावूनि खास । वाचविले स्वभतास । अभयदान देउनि त्यास । कृतार्थ केले या जन्मी ॥22 ॥ बालपणाची वृत्ति। सदैव खेळण्याची वृत्ति। चिंचा बोरे आवडती। हा नियम निसर्गाचा ॥23 ॥ एकदा चढता बोरवृक्षी। तोल जाउनि झट्दिशी। कपाळमोक्ष ते दिवशी। पुन्हा वाचविले सद्गुरूंनि ॥ 24 ॥ संतकृपेची अगाधता। अनुभवेचि वर्तता। आनंद होई मानवी चित्ता। प्रेमभाव कंठठ्ठ दाटे ॥ 25 ॥ श्रीरामचंद्रा तुझा महिमा। वर्णिता आनंद होई मना। अनुभवाचा आनंद जाण। कं= दाटे भक्तिभावे ॥ 26 ॥ तदनंतरचे कथन। ऐका तुम्ही सृजन हो। गुरू दत्तात्रय सगुण। भक्तासाठठ्ठ काय न करिती ॥ 27 ॥ रामचंद्राची योग्यता। गुरूचरणांची तन्मयता। आनंद होतो चित्ता। तो न शब्दे वर्णवे ॥ 28 ॥ अनेक रूपे धरूनी देखा। भक्तास्तव जगत्पिता। ब्रम्हस्वरूपा एकमुखा। जगचालका अविनाशा ॥ 29 ॥ जय जय परात्परा सदगुरू। सर्व जगा तुचि आधारू। कदा नुपेक्षी निर्धारू। शरणागत शिष्यासी ॥ 30 ॥ श्रीरामचंद्रा दत्तगुरू। दीनजना तुचि कल्पतरू। रक्षिसी बापा निरंतरू। तूच दयेचा सागरू ॥ 31 ॥ देखुनी भक्तनिर्धार। तया रक्षितो सर्वेर। ऐसा तुझा महिमा थोर। ह्याचा अनुभव येथ असे ॥ 32 ॥ साक्षात स्वयंभू जेथे। मानवा काय उणे तेथे। श्रध्दा भक्तिभाव जेथे। नित्य वसति त्रयमुर्ति ॥ 33 ॥ त्रयमुर्ति सगुणस्वरूपा। धन्य धन्य हा अवतार बापा। भाविकजना रक्षणार्था । गुप्तरूपा धरियेले ॥ 34 ॥ स्वभक्ता घेता पदरी। चिंता वाही निरंतरी। भिवीसरूपे अवतारी। धावे भक्त कार्या झडकरी ॥ 35 ॥ पत्नी असता गरोदर। प्रसंग आला दुर्धर। घरात नव्हते आप्तजन। पत्नी प्रकृति बिघडली ॥ 36 ॥ प्रसुतिची वेळ घोर। स्त्री जातीस कठठ्ठण फार। यात झाला असे ज्वर। प्रकृति क्षीण होतसे ॥ 37 ॥ काय केले गुरूवरे। निरोप देउनि त्वरे। तज्ञास त्वरीत आणिले। गंडातर निवारले ॥ 38 ॥ कोणी बोलाविले डॉटरांशी। न कळे कोणाशी। आश्चर्य वाटे सकळांसी। गुरूकृपा ती हो ॥ 39 ॥ श्रीकांताच्या पत्नीची। प्रसुति झाली सहजचि। डॉटरांनी शेवटी। औषधोपचार लिहुन दिला ॥ 40 ॥ असा आहे सर्वेर। सर्व जगाचा आधार। भक्तरक्षणा धावे सत्वर। गजेंद्रमोक्षसमान ॥ 41 ॥ ऐसा गुरूकृपेचा महिमा। थोर जगति भक्त जाणा। भक्तासाठठ्ठ गुरूराणा। काय न करी या जगी ॥ 42 ॥ भक्ती पाहिजे नि:स्वार्थ। परमार्थी रमावे चित्त। तेणेच हा जगवीसाथ। भक्तासाठठ्ठ नित्य झटे ॥ 43 ॥ जय जय करूणाधना। कैसा वर्णु तव महिमा। तुझी कृपा होता जाणा। काय उणे या भूवरी ॥ 44 ॥ याचा प्रत्यय श्रीकांतास। क्षणोक्षणी सदैव येत। पाठठ्ठराखे सद्गुरूनाथ। सदैव सांभाळीत ॥ 45 ॥ भतीमार्ग दिसण्या सोपा। आचरण्या कठठ्ठण देखा। सुलभरिती भक्तनिका। आत्मसुखा पावतो ॥ 46 ॥ परी तन-मन-धन। गुरूचरणी तीन। नित्य भावे स्मरता चरण। चिंता वाहे सद्गुरू ॥47 ॥ जो स्वये निराकार। दिनजना आधार। अवतरोनी भूवर। गुप्तकार्य करीत असे ॥ 48 ॥ या नंतरचा अनुभव। श्रोते परिसा अभिनव। नितांत श्रध्दाभाव। गुरूमाहात्म्य श्रवण करा ॥ 49 ॥ इति श्रीरामगुरूचरित्र। परिसा रसाळ इक्षुदंड।विनवी दासी अखंड। पंचविंशततमोध्याय:। गोड हा ॥41 ॥
॥श्रीगुरूदत्तात्रेयार्पणमस्तु ॥
॥अ व धू त चिं त न श्री गु रू दे व द त्त ॥
मागील पान पुढील पान |