श्री  गणेशदत्तगुरूभ्यो  नम  :
श्रीरामगुरू  चरित्र 
  ॥  अध्याय 31  वा ॥

।  श्री  गणेशाय नम:  ।  श्रीसरस्वत्यै  नम:  ।  श्रीगुरूभ्यो  नम:  ।जयजय  अनिनारायण  देवा  ।  प्रणाम  कोटी  कोटी  घ्यावा  ।भोळी  भक्ति  अखंड  सेवा  ।  नित्य  घडावी  सदगुरूंची  ॥1॥  गुरूभक्तिचा  अगाध  महिमा  ।  काय  वर्णु  मी  पुरूषोत्तमा  ।स्फुर्ति  द्यावी  निगमागमा  ।  यज्ञपुराण  कथण्याशी  ॥2॥  सकळ  जनांच्चा  कल्याणार्थ  ।  सदबुध्दि  देउनियथाथ।यज्ञकायहोण्यापुरता  ।  जप  केला  सामुहिक  ॥3॥  सव्वाकोटी  नाम  जप  ।  दत्तनामाचा  जयघोष  ।  दत्तयागा  बसले  स्वयेच  ।  पूर्ति  होण्या  कार्याची  ॥4॥  मंत्रोच्चार  घोषांच्या  ।  प्रतिक्रिया  घुमती  साच्चा  ।  मानवी  मनावरी  त्याच्या  ।  सुसंस्कारीत  क्रिया  होती  ॥5॥  मानवाचे  अंतिम  रूप  ।  अनिच  असे  देखा  ।  आत्म्याचे  अमरत्व  ।  शरीरत्याग  शेवटी॥6॥अनिअसेतेजोमय।मानवकांती  अनिच  ।  सर्वकार्य  शुध्द  करीत  ।  अनिदेवा  शरण  मी  ॥7॥  घृत  आहुती  अर्पिता  ।प्रसवीसअनिदेवता  ।  ज्ञाुंच्डामाजी  प्रदीप्तता  ।  लखलखील  तेज  ते  ॥8॥  अस्तित्व  दत्तात्रेयांचे  ।  तेजोमय  त्रयमुर्तिचे  ।  प्रत्यक्ष  नृसिंह  सरस्वतीचे  ।  यज्ञमंडपी  निश्चित  हो  ॥9॥  तेजोमय  स्वरूप  तेधवा  ।  प्रत्यक्ष  प्रकटले  देखा  ।  दर्शन  होण्या  भक्ताला  ।  पूर्वसुकृतपाहिजे  ॥10॥  कुळकर्णी  कुलदिपका  ।श्रीदत्तयती  सखया  ।  अवनीवरी  प्रत्यक्ष  देखा  ।  भक्तासाठठ्ठ  अवतरला  ॥11॥  परममंगल  स्वरूप  ते  ।  पाहण्या  दिव्यदृष्टि  ते  ।  आनंदित  चित्ता  ते  ।  काय  वर्णु  तो  सोहळा  ॥12॥  युयोय  शुभसमयी  ।यज्ञकंकण  बांधूनी  करी  ।  इष्ट  देवता  प्रतिष्ठनी  ।  आवाहन  केले  असे  ॥13॥  प्राणप्रतिष्ठ  करूनिया  ।  कार्यसिध्दि  सत्वर  व्हाया  ।  इष्ट  देवता  वर  देण्या  ।  तये  स्थानी  प्रकटल्या  ॥14॥  दिव्यस्वरूपाचे  तेज  ।  लखलखाट  सुरेख  ।  नयन  दिपती  होसाच  ।  साक्षात  अस्तित्वाची  देवाचे  ॥15॥  आदिअंत  पुरूषोत्तमा  ।  जगत्पालकानिगमागमा।त्रिलोकीथोरमहीमा।गुरूशक्ति  जागृत  असे  ॥16॥  स्वये  स्वयंभू  अनी  देखा  ।  साक्षस्वरूप  दत्तात्रेया  ।  प्रचिती  पाहून  सदैवा  ।  यशप्रदान  ते  होय  ॥17॥  गुरूनाथाचे  ते  रूप  ।  कैसे  असे  लखलखीत  ।  कलियुगातील  गुपित  ।  काय  घडले  ते  ऐका  ॥18॥  कंकण  बांधुनी  उभयता  ।  राम  बैसलेमंडपीदेखा।कायरंभवेदघोषा  ।  आरंभिले  ब्रम्हवृंदे  ॥19॥  अनिज्ञाूंच्डामाझारी  ।  अनीदेवते  आवाहन  करूनी  ।  स्वाहाकार  रामगुरू  करी  ।  यज्ञारंभ  सुरू  झाला  ॥20॥  तै  वाटले  अनिदेवा  ।  गुरूहस्त  घडावी  सेवा  ।  ऐशा  करूनी  निश्चया  अनिदेव  मंदावले  ॥21॥  तयास  वाटले  देखा  ।  कलियुगातील  सत्यकथा  ।  गुरूहस्ते  अलौकीका  ।  दाखवावी  जनलोका॥22॥  आपणही  गुरूहस्ते  ।  प्रज्वलीत  निश्चिते  ।  मंत्रोच्चारे  खचिते  ।  स्वरूप  प्रकटवु  तेधवा  ॥23॥  मंदावता  अनिदेव  ।  चिंतांक्रात  झाले  सर्व  ।  परि  स्वयंभू  गुरूदेव  ।  धीर  देती  भक्तजनी  ॥24॥  दिगंबर  दिगंबर  ।  जयघोष  नामगजर  ।  दुमदूमला  मंडप  ।  प्रज्वलीत  अनी  झाला  ॥25॥  यज्ञमंडप  आनंदभरित  ।  भक्तगण  नाचत  ।  मंत्रघोष  धुमति  तेथे  ।  आगळेचि  सुख  ते  ॥26॥  त्या  सुखाचा  प्रत्यय  ।  वाचे  न  वर्णवे  अभिनव  ।  साक्षात  श्रीपादश्रीवल्लभ  ।  दिसु  लागले  रामरूपी  ॥27॥  जयघोष  नामाचा  रामगुरू  अवधूताचा  ।  मंजुळा  ध्वनीलहरींचा  ।उफाळला  हो  अंतरी  ॥28॥  धन्य  धन्य  भक्तगण  ।  धन्य  कलियुग  महान  ।  गुप्तरूपे  गुरूजाण  ।  दत्तात्रेय  जागृत  ॥29॥  तीन  दिवस  अहोरात्री  ।  नामगजर  अखंडीती  ।  नामसंकिर्तने  भक्त  गाती  ।  जयघोष  नामाचा  ॥30॥  प्रत्यक्ष  स्वर्गसुख  ।  दाखविले  भक्ता  देख  ।अभिनव  ते  कौतुक  ।  कवण्या  मुखे  वर्णावे  ॥31॥  अवीसदान  पुराणश्रवण  ।  काय  तेथे  उणे  जाण  ।  सर्व  देवता  प्रसवीस  ।  वैभव  असे  निराळेची  ॥32॥  साधुसंत  सत्पुरूष  ।  प्रत्यक्ष  तेथे  उपस्थित  विद्यावाचस्पति  कवीश्वर  ।  संत  प्रल्हाद  महाराज  ॥33॥  थोर  जयांचा  अधिकार  ।  कलियुगी  अवनीवर  ।  पाद्यपुजेचा  अलौकीक  ।  सोहळा  तेथे  होतसे  ॥34॥  स्वये  रामगुरू  तेधवा  ।  संतद्वयांच्या  पूजना  ।  बसले  असता  सर्वभक्ता  ।  आनंद  अति  वाटतसे  ॥35॥  थोरामो=यांचे  अनुकरण  ।  यथायोय  मानसन्मान  ।  जनरूढी  शिकवण  ।  पाद्यपूजा  सोहळा  ॥36॥  तेज  झळाळे  सोनकळा  ।  परममंगल  उज्जवला  ।  ऐसा  महान  सोहळा  रामगुरू  करिताती  ॥37॥  पाद्यपुजा  शोड  षोपचारे  ।  दक्षिणा  शाल  सर्वोपचारे  यथायोय  उपचारे  ।  दत्तगुरू  करिती  ॥38॥  परममंगल  गुरूआई  ।  भक्ता  सदा  प्रतिपाळी  ।  कोड  कौतुक  पूरवी  ।  नित्यांनद  देतसे  ॥39॥  आता  तुम्ही  श्रोते  सकळ  ।  यापुढील  कथाभाग  ।  सावचित्त  यथासांग  ।  श्रवण  करावा  भक्तिभावे  ॥40॥  इतिश्रीरामगुरूचरित्र  ।परिसा  रसाळ  इक्षुदंड  ।  विनवी  दासी  अखंड  ।एकत्रिंशा  ध्याय  गोड  हा  ॥41  ॥

      ॥श्रीगुरूदत्तात्रेयार्पणमस्तु  ॥ 
॥अ  व  धू  त  चिं  त  न  श्री  गु  रू  दे  व  द  त्त  ॥ 

मागील पान           पुढील पान