श्री  गणेशदत्तगुरूभ्यो  नम  :
श्रीरामगुरू  चरित्र 
  ॥  अध्याय 37  वा ॥

।  श्री  गणेशाय नम:  ।  श्रीसरस्वत्यै  नम:  ।  श्रीगुरूभ्यो  नम:  ।ऐका  श्रोते  भायवान  ।  कलियुगी  विभुति  महिमान  ।  विभुतिशब्दांचे  अर्थ  दोन  ।  व्यवहारदृष्ट  या  होत  असे  ॥1॥  पूर्वी  महान  पूर्वकाली  ।  शिवपार्वती  ऐके  वेळी  ।  राहुनि  कैलासमंदिरी।  प्रश्न  करी  शिवसुदंरी  ॥2॥  अहो  शंकरा  गिरीजावरा  ।  भक्त  कैवारी  त्रिपूरहारा  ।  कथावे  मजसी  कर्पूरगौरा  ।  विभुतिमहात्म्य  पवित्र  ॥3॥  तुम्ही  जगाचे  अधिपती  ।  त्रैलोक्याधीश  जगती  ।  प्रसन्न  होउूनी  भक्ताप्रति  ।  अभयदान  नित्य  देता  ॥4॥  हरी  भक्तिचा  भुकेला  ।  भोळया  भक्ताचा  चाकर  झाला  ।  स्वत्व  विसरला  भक्तासवे  ।  ऐसी  ख्याती  त्रिजगती  ॥5॥  गुरू  दत्तात्रय  त्रयमुर्ति  ।  सगुणरूप  हे  जगति  ।  प्रत्यक्ष  असूनी  अनूभुति  ।गुप्तरूपे  राहताती  ॥6॥  स्वामीरायांचेमंगलचरण  ।  मंगल  त्यांचे  नामस्मरण  ।  मंगल  करिल  भक्तजीवन  ।  सुखशांती  लाभेल  ॥7॥  सदगुरूनाथांचे  मानसपूजन  ।  नित्य  आनंदवी  भक्तमन  ।  भक्तगणा  उपदेशुन।कृताथजीवनीकरिताती॥8॥भवसमाधीत  श्रीगुरू  ।  अविनाशीकल्पतरू  ।  श्रीरामचंद्र  सरस्वती  सदगुरू  ।  भाव  मनीचा  जाणीत  असो  ॥9॥  प्रसन्न  होउनी  सदाशिव  ।  उध्दरीला  वामदेव  ।  भस्ममहात्म्य  कथूनी  सर्वो  ।  तोषविले  गौरीप्रति  ॥10॥  भस्मविभुतिचे  वर्णन  ।  गुरूचरित्री  सुपूर्ण  ।  सरस्वतीगंगाधर  करून  ।  जनलोका  कथियेले  ॥11॥  कालगतीप्रमाणे  ।सदगुरूनाथाकारणे  ।  सौम्यरूपे  भक्ताकारणे  ।  गुरूरायेधरियले  ॥12॥  सगुणरूपाची  प्रखरता  ।  मानवी  नयन  दिपती  देखता  ।  दिव्यदृष्टी  नसे  जगता  ।  साक्षरूप  ते  पाहण्याची॥13॥  त्या  पुर्णवताराची  साक्षरता  ।  अनुभवीच  वर्णन  करिता  ।  आनंद  हो  प्रसन्नचिता  थोर  भाय  मानवाने  ॥14॥  परीमानवा  भुरळ  न  ओळखे  तो  रूप  निर्मळ  ।  चंचळ  मना  चळवळ  ।  निसर्गानियम  जीवनाचा  ॥15॥  स्वामी  रामचंद्रसरस्वती।  प्रत्यक्षरूपे  भुवरती  ।  भक्तासवे  नांदती  ।  कलियुगी  जनकार्या  ॥16॥  विभुती  जगती  थोर  ।  करावया  जगदोध्दार  ।गुप्तरूपे  अवनीवर  ।  पवित्र  कार्य  करिताती  ॥17॥  विभूति  शब्दाचे  स्पष्टिकरण  ।  ऐका  तुम्ही  श्रोते  सुजाण  ।  गुरूमुखेश्रवण  करून  ।  शब्दे  तेथे  वर्णिते  ॥18॥  रक्षा  आणि  विभूति  ।  येथे  भेद  निश्चिती  ।  रक्षा  होतसे  शरिराची  ।  शरीरनाशिवंत  देहांती  ॥19॥  विभुती  शब्दाचा  पवित्र  अर्थ  ।  विभुति  देणारे  समर्थ  ।  त्रयमुर्तिच  प्रत्यक्ष  ते  ।  साक्षरूपे  स्वयंभू॥20॥  ईश्वरी  संकेतेकरून  ।  सदगुरूहस्ते  वितरण  ।  त्या  अंगा-यास  विभुति  नाम  ।  सहाय्य  करी  मानवा  ॥21॥अवनीवरी  सदगुरूनाथ  ।  रूप  घेवूनी  गुप्त  ।  पुर्णावतारे  नांदतो  ।  यती  अवधूत  त्रयमुर्ति  ॥22॥  त्या  पूर्णअवताराचीसाक्षात  अनुभविच  वर्णण  करीता  ।  आनंद  ही  प्रसन्न  चित्ता  ।  थोर  भाय  मानवाचे  ॥23॥  आता  विभूतिचा  दूसरा  अर्थ।अवकारी  सत्पुरूष  गुरूनाथ  ।  स्वयंचि  अवतरोनी  गुप्त  ।  अवतारकार्य  करिताती  ॥24॥  ईश्वरीकृपेकरून  ।  स्वामीतह  आज्ञेवरून  ।  जनहीता  नित्य  झटून  ।  जगदोध्दार  करिताती  ॥25॥  गुरूपी=  वंशपंरपरा  ।  चालविण्या  सत्वरा  ।कलियुगी  गुरूवरा  ।  गुप्त  राहणे  भाग  झाले  ॥26॥  आदिमाया  आदिशक्ती  ।  तिजला  ही  गुरूरांयाची  प्रिती  ।  चरणसेवा  नित्य  करिती  ।  अत्यानंदित  होउनी  ॥27॥  स्वामी  नृसिंह  सरस्वती  ।  अपदेशिती  रामचंद्रा  प्रति  ।  अंखडीत  त्रयरात्री  ।आज्ञा  देती  कार्याची  ॥28॥  काय  कथिती  स्वामीसमर्थ  ।  ऐका  श्रोते  सावचित्त  ।  दु:खीकष्टी  रोगग्रस्त  ।  भनामती  भूतखेत  ॥29॥  भवदु:खी  जे  चिंताग्रस्त  ।  भोळया  भाविकांचा  जाणुनी  हेत  ।  आध्यात्मिकांशी  यांगाभ्यास  ।  मार्गदर्शनकरिताती  ॥30॥  शरणांगतासी  रक्षावया  ।  पुण्यात्मे  उध्दरावया  ।  समयोचित  अनुग्रहावया  ।  अवतार  असे  भूमीवरी॥31॥  त्रिकालज्ञ  हे  त्रयमुर्ति  ।  गुप्तरूपे  राहूनि  यती  ।  प्रपंचीमार्गी  राहुनी  ।  कार्यभाग  साधताती  ॥32॥  प्रभु  रामचंद्राचाअवतार  ।करावया  जगदोध्दार  ।  गुप्तरूपे  अवनीवर  ।  प्रत्यक्ष  रूपे  नांदती  ॥33॥  जरी  रूप  हे  गुप्त  ।  परी  साक्षत्वाची  येप्रचित  ।  सर्वाठयी  सदगुरूनाथ  ।  रक्षित  असे  शरणांगता  ॥34॥  गुरूमाये  रामराया  ।  अनन्यशरण  तुझिये  पाया  ।  रक्षीरक्षी  सदया  ।  तव  चरणी  स्थिर  करी  ॥35॥  भूतपिशाश्चादिक  ।  अतृप्त  आत्मे  अनेक  ।  प्रत्येकाचे  प्राक्तनाप्रमाणे  ।  मुक्ती  मिळे  विभुतीने  ॥36॥  गुरूदेव  दत्तात्रेया  त्रिकालाज्ञ  सर्वाेव।जाणूनियाआतंरभाव  ।  भक्तहेत  पुरविती  ॥37॥जे  का  पुण्यवान  पिशाश्च  ।  जाणुनी  त्याचे  पूर्वसुकृत  ।  उध्दार  तयांचा  करिताती  ।  स्वये  स्वंयभू  त्रयमुर्ति  ॥38॥  विभूतिजी  का  प्रासादिक  ।  अनमोल  असे  साक्षात  ।  क्रमावया  प्रगतीपथ  ।  सहाय्य  नित्य  करितसे  ॥39॥  विभुती  जी  कागुरूहस्ते  ।  मिळते  ज्या  मानवाते  ।  धन्य  नर  ते  भुवरचे  ।  सदगती  तया  निश्चितचि  ॥40॥  अष्ट  सिध्दि  ज्यांच्या  दासी  ।  रात्रदिनी  सेवेशी  ।  परी  तो  जगन्नाथ  अविनाशी  ।  जनकल्याण  झटतसे  ॥41॥  म्हणूनी  श्रोते  सावधान  ।  गुरूवचनीश्रध्दा  =ेवून  ।  सेवाव्रत  आचरून  ।  निश्चित  करावी  कालक्रमणा  ॥42॥  इति  श्रीरामगुरूचरित्र  ।परिसा  रसाळ  इक्षुदंड  ।विनवी  दासी  अखंड  ।सप्तत्रिंशा  ध्याय  गोड  हा  ॥43  ॥ 

      ॥श्रीगुरूदत्तात्रेयार्पणमस्तु  ॥ 
॥अ  व  धू  त  चिं  त  न  श्री  गु  रू  दे  व  द  त्त  ॥ 

मागील पान           पुढील पान