श्री गणेशदत्तगुरूभ्यो नम :
श्रीरामगुरू चरित्र
॥ अध्याय 8 वा ॥
॥ श्री गणेशाय नम:॥ श्री सरस्वत्यै नम:। श्रीगुरूभ्यो नम:। मंगलमयगजवंदना । गौरीतनया यशवर्धना । शमीमुलधारा । असुरमर्दना ॥1 ॥ कल्पवृक्ष औदुंबरतळी । अत्रिनंदन गुरूमाऊली । भक्तरक्षणा तीन त्रिकाळी । जागृत असे कलियुगी ॥2 ॥ जरी दोन तपे राहले गुप्त । बाललीला झाल्या अगणित । एकोणवीसशे छपन्नांत । प्रथम प्रकटता सदगुरूनाथ ॥ 3 ॥ शुभ मासी मार्गशिर्षात । दत्तजयंतीच्या सप्ताहात । घडले चमत्कार असंख्यात । पुढील कार्य वर्णू आता ॥ 4 ॥ कैसे घडले चमत्कार । ऐका श्रोते तुम्ही चतुर । गुरूकृपा वर्षता नीर । मानव होती भवपार ॥ 5 ॥ श्रीरामाची चुलतभगिनी । आली असता भेटण्यासदनी । अद्भूत वर्तले ते दिनी ।अकस्मात आले त्रयमुर्ति सदनी ॥ 6 ॥ ती गर्भवती नव मासाची । चिन्हे नव्हती प्रसुतिची । अघटीत करणी विधीची । अकस्मात वेळ आली प्रसूतीची ॥ 7 ॥ चुलत्यासवे श्रीराम । टांगा शोधण्यानिघती जाण । सदगुरूनाथ टांगा घेऊन ।स्वयंभू प्रकटले तत्क्षण ॥8॥ ेतवारू भव्य टांग्याप्रति । टांगा हाकण्या त्रैमूर्ति ।सदनी आणुनी सोडिती ।अह्श्य होती क्षणात ॥ 9 ॥ काका प्रवेशती सदनांत । टांगा भाडे देण्याप्रत । परत येता बाहेरी । टांगा न दिसे रस्त्यावरी ॥ 10 ॥ ऐशा अवतार गुप्तकथा । वर्णण्या स्फु र्ति देई आता । धरीले चरण घट्ट आता । तूचि तारक अवधूता ॥ 11 ॥ घरांत भगिनी बाळंतीण । चिंताग्रस्त सारेजण । जल थेंब एक नाही म्हणून । व्याकूळले सारेजण ॥12 ॥ रात्र किर्र अंधारी । काय करावे या अवसरी । श्रीराम वदती भगिनीस । घागर लाव नळास ॥13 ॥ वदे भगिनी बंधुप्रत । उगाच का सतावत । को=े च अकोला ग्रामांत । जल नसे नळाप्रती ॥14 ॥ श्रीराम करी भाष्य मधुर । तू लाव भगिनी घागर । नळांत येईल जल सत्वर । चालू कर क्षणभर ॥15॥ नवल घडले श्रोते ऐका । घागर भरूनी जल देखा । नळातूनि आले त्या क्षणी । ऐसी अघटित गुरूकरणी ॥ 16 ॥ आश्चर्य करिती सदनी । थोर असे विधीची करणी । परि भ्रांत असे मानवास । सत्यस्वरूप ओळखेना ॥17 ॥ गुरूचरित्रामाझारी । ऐसी कथा दत्तावतारी । भतासाठठ्ठ खरोखरी । वांझ महिषी दोहविली ॥18 ॥ तैसेचि येथे वर्तले । चतुर्थावतारी भले । श्रीरामराये आणिले । जल नळामधुनी ॥ 19 ॥ ऐका श्रोते सावधान । काय अशय सदगुरूलागोन । शुघ्द भति श्रध्देवीण । खूण ओळख पटेचिना ॥20 ॥ ऐसा असे निसर्गनियम । सुर्यास नसे दिपाचे कारण । तो स्वयंप्रकाशी जाण । तम अंध:कार नाशवी ॥21॥ त्यापरी येथे सदगुरूनाथा। ओळख पटण्या भक्तत्राता । तो स्वयेचि जगत्राता। भक्त त्यासी जाणती॥22॥ परिकलियुगाची असे महती। अहंतेपुढे न चाले कोणाची गती। मानव प्राणी श्रेष्ट म्हणविती । अहंकार मिरविती॥23 ॥ श्रेष्= असे कालगती । गुरूदत्तात्रयांची अगाध किर्ती । अवतारकार्य थोर जगती ।अंत नसे त्या कल्पांती ॥24 ॥ त्रैमुर्ति अवतरले भूवरती । गुप्तरूपे नृसिंहसरस्वती । सुजनांस मार्ग दाविती। दिनरजनी त्रैमुर्ति ॥25 ॥ प्रियभता बोध करीती । पुण्यपावना रक्षिती । रामरूपे भूवरती । अंखड भता उध्दरती ॥ 26 ॥ कानोकानी वार्ता । पसरली क्षण न लागता । कुळकर्णी यांचे सदना । त्रैमुर्ती साक्षात प्रकट हो॥27 ॥ काही येती भाविक । काही कुटाळ सुरेख। दांभिकभाव सदोदित । मानवप्रकृति स्वभाव हा ॥ 28 ॥ अहंपणा मिरवीती । मी मी पणात बुडती । अंती नरजन्म घालविती । वाया अहम्भावाने ॥ 29 ॥ ऐका श्रोते नवल घडले । दोन पोलिस अवचित आले । वेषांतरात सदनी बसले । सत्य प्रचिती बघावया ॥ 30 ॥ त्रिकालज्ञ त्रैमुर्ती । अवधुत अधिपती । दाविली चमत्कारगती । दयाळूपणे गुरूराये ॥ 31 ॥ श्री नृसिंहसरस्वती गुरूमूर्ती । भक्तांसाठठ्ठ गुप्तरूपे येती । जगदोध्दारा अवधुत येती । संदेश देती तयांशी ॥ 32 ॥ मानव जीवनी येऊनी देखा । उगाच प्रचिती घेऊ नका। आम्ही संन्यासी यती देखा । धन-द्रव्य आम्हा वर्ज्य असे ॥ 33 ॥ संदेश देती तयांशी । उठेनी नमावे गुरूचरणासी । सांडोनी मनीचे संदेहासी । शरण जावे श्रीगुरूंना ॥ 34 ॥ तेव्हा काय घडला प्रकार । उ=ता न ये सत्वर। डिकांपरी जागेवर । चिकटूनिया बैसले ॥ 35 ॥ मग गेले घाबरून । धावा करिती कळवळुन । सद्गुरूंना जाती शरण। क्षमा त्रिवार मागती ॥ 36 ॥ अतिकोमल श्रीगुरूंचे मन । क्षमा मागता गेले विरघळून । तत्क्षणी माया काढुन । नमस्कारा करविती ॥ 37 ॥ अहंकार टाकून शरण आले । पोलिस जे हो होते आले । संदेह मनीचे निमाले । चरण धरिती क्षणोक्षणी ॥ 38 ॥ अत्रिनंदन आले भुवरी । मनी शंका न धरी । शंकाच बुडवी भवसागरी । जाण सत्य भक्तराया ॥ 39 ॥ कलियुगी भक्तत्राता । त्रैमूती जगत्पिता । अनेक रूपे धरूनी तत्वता । भक्तजना उध्दरती ॥ 40॥ साक्षात नृसिंहसरस्वती । भक्तासाठठ्ठ भुवरी नांदती । याची भ्रांत असे मानवाप्रति । गुप्त अवतार सद्गुरूंचा ॥ 41 ॥ याचे निरसन गुरूवर्ये । कित्येक वेळा केले साजिरे । परी मानवजीवा साकडे । का पडत असे न कळेचि ॥ 42 ॥ यापुढील कथा सुरस । ऐका श्रोते सावकाश । गुरूचरणी स्थिर चित्त । =ेवा भक्तिभावाने ॥ 43 ॥ इति श्रीरामगुरू चरित्र । परिसा रसाळ इक्षुदंड । विनवी दासी अखंड । अष्टमो।ध्याय गोड हा ॥ 44 ॥
॥श्रीगुरूदत्तात्रेयार्पणमस्तु ॥
॥अ व धू त चिं त न श्री गु रू दे व द त्त ॥
मागील पान पुढील पान |