श्री  गणेशदत्तगुरूभ्यो  नम  :
श्रीरामगुरू  चरित्र 
  ॥  अध्याय 34  वा ॥

।  श्री  गणेशाय  नम:  ।श्रीसरस्वत्यै  नम:  ।  श्रीगुरूभ्यो  नम:  ।जय  जय  सदगुरूनाथा  जगदगुरू  ।  त्रयमुतर्िााअवतारू  ।  परमकृपाळूतोथोरू  ।  रामचंद्रसरस्वति  ॥1॥  कलियुगीगुप्तरूपे।मानवजन्मी  साक्षस्वरूपे  ।  उर्वरित  कार्य  जगतीचे।  गुरूआज्ञे  करिताती  ॥2॥  धन्य  धन्य  तो  अवतारू  ।  भक्त  गणा  कल्पतरू  ।  नित्य  शांतवी  निरंतरू  ।धन्य  गुरू  त्रयमुर्ति॥3॥  ऐका  श्रोते  तुम्ही  सुजना  ।  सुखाचे  असती  प्रकार  दोन  ।  शाश्वत  आशाश्वत  जाण  ।  भिवीस  भिवीस  सुखते॥4॥आध्यात्मिक  आणि  आधिभौतिक  ।  शाश्वत  ते  आध्यत्मिक  ।  अशाश्वत  ते  भौतिक  ।  भिवीस  भिवीस  ते  मार्गही  ॥5॥आध्यात्मिक  सुखाचा  मार्ग  ।  खडतर  कष्टप्रद  ।  अनेकविध  या  मार्गात  ।जनलोकांचा  विरोध  ॥6॥शत्रूत्व  भोगावे  लागते।  कष्ट  पडती  मिळविण्या  ते  ।  परी  भोगण्या  ती  अलभ्य  शांती  ।  कोणी  न  हिरावु  शके  त्या  ॥7॥  जरी  झाला  महाप्रलय  ।वाहवून  जाये  ते  निश्चळ  ।  जरी  दावानि  चेतला  भयंकर  ।  न  भस्म  होय  ते  ॥8॥  जरी  भूकंप  झाला  थरथर  ।  हे  सुरू  राहेस्थिर  ।  त्या  सुखा  न  चोरभय  ।  अढळ  ते  निश्चळ  ॥9॥  निर्मळ  आणि  सोज्वळा  ।  त्या  सुखाचा  परिमळ  ।  तेजोमय  सुखते  ।  शांती  देई  अंतरा  ॥10॥  परी  स्वानुभवावीण  ।शब्दे  वर्णण्या  क=णि  ।  मिळविण्या  क=णि  ।  क=णिातच  सुख  ते॥11॥  आधि  क=णि  मग  मृदू  ।  मृदूत्वातचि  अमृत।  अखंड  मधुर  अविरत  ।  अविनाशी  ती  जीवनी  ॥12॥  त्यासाठठ्ठ  एकचित्त  ।  तनमनधनाासहीत  ।  स्थिरभाव  स्वहीत  ।  गुरूचरण  सेवेतचि  ॥13॥  त्या  फळाची  मधुर  गोडी  ।  अखंडचाखावी  माधुरी  ।  कधी  न  जाय  निर्धारी  ।  अखंड  तृप्ति  त्यामध्ये  ॥14॥  जयजयाजी  सदगुरूनाथा  ।  तवचरणी  नम्रमाथा  ।  परमकृपाळू  दयाळा  ।  ब्रीद  रक्षी  जगवीसाथा  ॥15॥  सत्य  ते  काय  सुख  ।  देई  आम्हा  तूचि  नित्य  ।  अखंड  अविरत।  तव  चरणसेवा  घडो  ॥16॥  परम  -  मंगल  आमुचे  गुरू  ।  काय  आमुचे  भाय  थोरू  ।  तरावया  भवसागरू  ।  वल्हरू  आमुचा  झााला  असे  ॥17॥  अहंकार  द्वेषाची  लाट  ।  मीपणाचे  वादळ  लोट  ।  भवचक्री  गरगरत  ।  मानवा  मार्ग  न  दिसेनीट  ॥18॥  गुरूकृपेहेतिमीर।उजळीपहामनमंदिर  ।  लखलखाट  प्रकाश  थोर  ।  नयने  दिपती  लौकीक  ॥19॥कर्णमधुर  ध्वनिस्वर  ।  ऐकू  येत  सुस्वर  ।  काय  ती  तृप्ति  थोर  ।  स्वानुभवेचि  भोगावी  ॥20॥  ते  भोगण्या  आत्मसुख  ।उत्तम  साधनसुरेख  ।  गुरूकृपाचि  एक  ।  नितांत  श्रध्दा  पाहिजे  ॥21॥  श्रध्दावान  भक्त  ।  त्याचे  सुख  निवान्त  ।  नित्य  शांत  निर्वीकल्प।  एक  भाव  गुरूचरणी  ॥22॥  गुरूकृपेचे  महिमान  ।  थोर  असे  महान  ।  भायवान  भक्ताकारणे  ।  काय  उणे  भूवरी  ॥23॥गुरूकृपेचे  साधन  ।  फार  पवित्र  महान  ।  भक्तावरीकृपाकरून  ।  साक्षरूपदाखवी  ॥24॥  सगुणरूपतेमहान।बघूशकेपूण्यवान।इतरजनांकारणे  ।  न  होय  दर्शन  ते  ॥25॥  अनन्यशरण  तूज  बापा  ।  अनाथनाथ  रक्षका  ।  दीनदयाळाजगवीसथा  ।  धन्य  धन्य  अवतार  हा  ॥26॥  हया  अवताराचे  महत्व  ।  न  कळे  अनुभवावीण  सत्य  ।  अढह  श्रध्दानितांत  ।गुरूचरणी  पाहिजे  ॥27॥  प्रणतवत्सला  गुरूदत्ता  ।  तवचरणी  शरणांगता  ।  नित्य  उध्दरसी  बापा  ।  अतुल  तुझी  हीकिमया  ॥28॥  गुप्त  स्वरूपी  भरूनी  अवनी  ।  रक्षण  करिते  नित्य  जननी  ।  कल्परूवृक्षी  राहूनी  ।  नित्यदर्शन  घेतसे  ॥29॥श्रीगुरूमहिमा  अतुल  करिती  ।  जीवन  शीतल  ।  शरणांगता  उध्दरील  ।  सत्य  सत्य  जगी  हे  ॥30॥  तवचरणीचे  आम्हीदास  ।  नित्य  निरंतर  सेवेस  ।  सुसज्ज  =ेवी  सेवेस  ।  हीच  आस  अंतरी  ॥31॥  भक्तअतंरीया  हेत  ।जाणण्या  तुंचि  समर्थ।  नको  वृथा  बधू  अंत  ।  जाणण्या  तुचि  समर्थ  ॥32॥  मार्गदावीभक्तिचा।गुरूमायेरामराया।अनन्यशरण  तव  पाया  ।नको  अपेक्षू  सदया  ॥33॥  जगदगुरू  सदगुरूनाथा  ।  एकचि  विनवणी  तुज  आता  ।  मार्गदर्शन  लिखाणार्थ  ।  कन्येसी  सहाय्य  असावे  ॥34॥  तुझी  कृपा  अपार  ।  तूच  बापा  करूणाकर  ।  उध्दरण्या  भवसागर  ।  नौका  सदगुरूंची  ॥35॥कोणी  वर्णावी  मायबापा  ।  अगाध  तव  लीलामृत  गाथा  ।  अखंड  तृप्ती  निजभक्ता  ।  चरित्र  श्रवणी  लाभावी  ॥36॥  इतिश्रीरामगुरूचरित्र  ।परिसा  रसाळ  इक्षुदंड  ।  विनवी  दासी  अखंड  ।चतु  :  स्त्रिंशा  ध्याय  गोडहा॥37॥

      ॥श्रीगुरूदत्तात्रेयार्पणमस्तु  ॥ 
॥अ  व  धू  त  चिं  त  न  श्री  गु  रू  दे  व  द  त्त  ॥ 

मागील पान           पुढील पान