श्री गणेशदत्तगुरूभ्यो नम :
श्रीरामगुरू चरित्र
॥ अध्याय 7 वा ॥
॥ श्री गणेशाय नम :॥ श्रीसरस्वत्यै नम:। श्रीगुरूभ्यो नम:॥ जय जय श्री दत्तात्रया । अगाध तुझी अवघी माया । तुझे अवतार कार्य वर्णावया । यश स्फूर्ति देई आता ॥ 1 ॥ तुची आदिपुरूष जगकर्ता । निमित्तकारण असे विधाता । तवं स्वरूपाची विभिवीसता । शक्ति एकचि गुरूराया ॥ 2 ॥ नमन तुम्हां अत्रितनया । अनुसुयासुता गुरूवर्या । अवधूत दिगंबर दत्तात्रया । ग्रंथरचना करावी ॥3 ॥ अनेक अवतार कलियूगी । कितीएक झाले या जगी । ब्रम्हचारी संन्यासी । दत्तस्वरूप झाले यती ॥ 4 ॥ याची गणना कोण करी । नरसिंह सरस्वती नरहरी । श्रीपाद यतीवेषधारी । नरजन्मा भुवरी ॥ 5 ॥ गुप्तरूपे नांदती । पारायणी आंनदवृत्ती । दंग झाले रामयती । तृतीय दिनी गुरूवारी । स्वामी स्वयेचि प्रकटती ॥ 6 ॥ उंच उंच अधांतरी । आसनासहित त्रैमूर्ति गुप्तवेषधारी । उचलले गेले राम सत्वरी । स्थिर झाले अडिच फुटावरी ॥ 7 ॥ कल्पवृक्ष आनंदला अंतरी । छाया धरण्या गुरूशिरावरी । स्वयेची उंचावला सत्वरी । नम्र झाला गुरूचरणी ॥ 8 ॥ एकमुखी दत्तस्वरूप । ध्यानसमाधी स्थितीत । दिव्यह्ष्टी जागृत होत । ग्रंथ हाती स्थिर असे ॥ 9 ॥ आ= फूट उंच सदेह । त्रयमुर्ति दिव्य सतेज् । कामधेनू भव्य पाठठ्ठस । ेतवर्ण उभी दिसे ॥ 10 ॥ पाहण्या त्या सगुणस्वरूपा । पुण्य=ेवा पाहिजे निका । दिव्यह्ष्टी पाहिजे देखा । परी ती नव्हती मनुष्यदेही ॥ 11 ॥ दोन भगिनी सदनात । मातोश्री असे सानिध्यात । परिकोणा न दिसती अवधूत । दिव्यह्ष्टी अभावी ॥ 12 ॥ देवधर माई सती । अंधत्व होते तियेप्रती । जागृत होई अंर्तह्ष्टी । दर्शन तिजला होतसे ॥ 13 ॥ गुरूभक्तिचा महिमा थोर । कैसी वर्णू मी पामर । गुरूकृपा वंशपारंपार । मोक्षगती कलियुगी ॥14 ॥ श्रीरामगुरू दत्तात्रया । एकमुखी सरस्वतीतनया । अघटित आपूली दिनचर्या । वर्णण्या बुध्दि देई आता ॥ 15 ॥ सप्ताही प्रकटता अत्रिनंदन । माता घाबरे तत्क्षण । नको घाबरू घेई दर्शन । पूजन करावे सद्गुरूंचे ॥ 16 ॥ खुणेने सांगे मातेस । ओवाळा आरती सद्गुरूस । त्रयमुर्ती दत्तात्रयास । साक्षात सद्गुरू तव सदनी ॥ 17 ॥ दोन तपे लोटली । परि ओळख ना पटली । अवतारकार्य करण्या जागृती दिली । स्वामीराया आम्हांसी ॥ 18 ॥ श्रवण करता पुत्रवचन । गहिवरले मातृ अंत र् करण । तबकी उजळले निरांजन । शुध्द भक्ति आदराने ॥ 19 ॥ ओवाळीता आरती सद्गुरूंना । धेनूसह त्रैमुर्ति न दिसे नयना । ओवाळिता निरांजना । आच लागे धेनुपूच्छा ॥ 20 ॥ दिनदयाळु सद्गुरूनाथ । स्वयेंचि वदती मातेस । का आमुच्या कामधेनुस । उगाच चटके लाविता ॥21 ॥ पडली माता भ्रमात । एैकुन पुत्राचे वच । होऊनि आश्चर्यचकीत । प्रश्न करी सुताशी ॥ 22 ॥ को=े तूझी कामधेनु त्रैमुर्ति । माझे नयनी कां न दिसती । श्रीरामा तूझी धन्य महती । कृतार्थ झाले जीवनी मी ॥ 23 ॥ जय जय श्री कुळकर्णी कुलोत्पवीसा । श्रीरामचंद्रा त्रिगूणा । झाले असल्या अधिक उणा । क्षमा असावी करूणाघना ॥ 24 ॥ प्रतिदिनी प्रात र् स्नाना । विधीयुक्त आचरण । दुध दशमी ग्रहण करणे । शास्त्राधारे अनुसरणे ॥ 25 ॥ कल्पवृक्ष औदुंबरातळी । ध्यान समाधीत माध्यान्हकाळी । दत्तगुरू या अवतारी । गुप्तरूपे राहती ॥ 26 ॥ भोजनी बैसता माध्यान्ही । मनोवेगे सुक्ष्मदेही । जाती क्षणात गाणगापुरी । रामगुरूलीला अगाध ॥ 27 ॥ नवल घडले सदनी । नैवेद्य =ेविला हस्तालागुनी । ध्यानस्थ होतसे राममुनी । ग्रास हाती तैसाचि ॥ 28 ॥ माता म्हणे प्रिय रामा । कां न करिसी भोजना । आम्ही भक्षितो माधुकरी अवीसा । रामगुरू सांगती ॥29 ॥ बघूनी सारे अघटित । माता मनी विचार करीत । रामवडिला पाचारीत । खुण अंतरी पटतसे ॥30 ॥ मातापिता उभयता ॥ अंतरी आंनदले तत्वता । दत्तावताराची गुप्तता । वर्णन कैसी करावी ॥ 31 ॥ संपता सप्ताह सातदिनी । ब्राम्हण भोजन आ=वे दिनी । परिपक्व पाक करूनी सदनी । नैवेद्य सद्गुरूस अर्पिला ॥32 ॥ अघटित घडला चमत्कार । प्रसादास लोटले नगर । चिंतातुर मातेचे अंतर । सत्व आपले राखण्या ॥ 33 ॥ शंखोदक श्ािंपीता पाकावरी । अवीसपुर्णा प्रगटली । कामधेनु सुस,ा झाली । प्रसाद भक्ता देण्यास ॥ 34 ॥ स्वयेचि स्वयंभू जगपालक । काय उणे पडेल तेथ । परी ओळखण्या ते सत्यस्वरूप । भ्रांत असे मानवा ॥ 35 ॥ विन्मुख कोणी नाही गेले । नवल ऐसे अघटित घडले । जनकजननी आनंदले । म्हणती हा आशिर्वाद सद्गुरूंचा ॥ 36 ॥ चतूर्थावताराच्या गुप्त लिला । कैशी वर्णू मी अजाण अबला । प्रार्थिते तुम्हा जगत्पाला । ग्रंथा साह्य करावे ॥37 ॥ इति श्रीरामगुरू चरित्र । परिसा रसाळ इक्षूदंड । विनवी दासी अखंड । सप्तमोध्याय गोड हा ॥ 38 ॥
॥श्रीगुरूदत्तात्रेयार्पणमस्तु ॥
॥अ व धू त चिं त न श्री गु रू दे व द त्त ॥
मागील पान पुढील पान |